Een dichter die besloot te zingen
In de Nederlandse popmuziek zijn er maar weinig artiesten die zo’n eigen universum hebben geschapen als Frank Boeijen. Geboren op 27 november 1957 in Nijmegen, groeide hij op in een groot katholiek gezin. Al jong ontdekte hij de kracht van muziek en taal. Waar veel artiesten kozen voor spektakel en grote gebaren, koos Boeijen voor subtiliteit: fluisterzachte observaties, poëzie in alledaagse taferelen en melancholie die meer vragen stelt dan antwoorden geeft. Hij werd de stem van de dromers, van de zoekers, van iedereen die ooit ’s nachts wakker lag en zich afvroeg: hoe nu verder?
Zijn doorbraak kwam begin jaren tachtig met de Frank Boeijen Groep, waarin zijn zachte dictie en beeldende arrangementen onmiddellijk opvielen. Het was popmuziek, maar altijd met een literaire inslag. Songs als Zwart Wit (1983) en Kronenburg Park (1985) bleven niet aan de oppervlakte hangen, maar raakten maatschappelijke en menselijke thema’s die nog altijd actueel zijn. Zwart Wit werd geschreven naar aanleiding van de racistische moord op de Antilliaanse jongen Kerwin Duinmeijer en groeide uit tot een van de belangrijkste Nederlandstalige protestliederen van de jaren tachtig. Kronenburg Park, met de iconische regel “Waarom laat je mij alleen?”, gaf een stem aan de stille tragiek van prostitutie en eenzaamheid. Beide nummers bewezen dat Boeij …
Lees het hele bericht op popmagazine.nl…
Soortgelijke berichten
Now on air
Upcoming shows
