Stevie Wonder – Het genie van Motown en de stem van de ziel

Stevie Wonder – De man die de wereld liet luisteren met zijn hart

Stevland Hardaway Judkins, geboren op 13 mei 1950 in Saginaw, Michigan, groeide uit tot een van de meest invloedrijke muzikanten uit de geschiedenis van de popmuziek. Kort na zijn geboorte raakte hij blind door een te vroege geboorte en een te hoge zuurstoftoevoer in de couveuse. Toch bleek zijn beperking geen obstakel, maar juist een katalysator voor zijn uitzonderlijke talent. Zijn moeder, Lula Mae Hardaway, verhuisde met het gezin naar Detroit, waar de jonge Stevie al snel opviel in het kerkkoor door zijn fenomenale gevoel voor ritme en toonhoogte.

Op jonge leeftijd leerde hij zichzelf piano, harmonica en drums spelen. Toen hij elf was, ontdekte Ronnie White van The Miracles hem en stelde hem voor aan Motown-baas Berry Gordy. Die was direct onder de indruk en gaf hem de artiestennaam “Little Stevie Wonder”. Het betekende het begin van een ongekende loopbaan bij Motown Records. In 1963, toen hij pas dertien jaar oud was, scoorde hij zijn eerste grote hit met het live-nummer “Fingertips (Part 2)”. Daarmee werd hij de jongste artiest ooit die de nummer 1-positie bereikte in de Amerikaanse hitlijsten.

In de jaren zestig ontwikkelde Wonder zich razendsnel van kindster tot volwassen artiest. Met nummers als “Uptight (Everything’s Alright)”, “I Was Made to Love Her”, “My Cherie Amour” en “Signed, Sealed, Delivered (I’m Yours)” bouwde hij aan een reeks hits die hem wereldwijd beroemd maakten. Zijn stem had warmte, kracht en een unieke emotionele lading die hem onderscheidde van zijn tijdgenoten. Achter de schermen begon hij ook zelf te componeren en produceren, niet alleen voor zichzelf maar ook voor andere Motown-artiesten.

Aan het begin van de jaren zeventig brak Stevie Wonder los uit de strakke Motown-structuur en eiste hij volledige artistieke vrijheid. Die beslissing leidde tot een van de meest vruchtbare periodes in de popgeschiedenis. Albums als Music of My Mind en Talking Book uit 1972 markeerden het begin van zijn volwassen werk. Op deze platen ontwikkelde hij een eigen geluid waarin soul, funk, pop en elektronica samensmolten. “Superstition” en “You Are the Sunshine o …

Lees het hele bericht op popmagazine.nl…