Toen Doe Maar op 12 september 1982 in Amersfoort een gouden en een platina plaat in ontvangst nam voor hun album ‘Doris Day En Andere Stukken’, was dat meer dan een simpele ceremonie. Het was de officiële erkenning van een ongekend succes dat de Nederlandse muzieklandschap voorgoed zou veranderen. De band, gekleed in hun iconische groene en roze outfits, had de jeugd van de jaren tachtig definitief veroverd met een sound die zowel rebels als melancholisch was.
De opkomst van een fenomeen
Het begon allemaal op 27 maart 1982, toen het album binnenkwam in de Nederlandse LP Top 50. De opmars was niet te stoppen: de plaat schoot omhoog en bereikte op 8 mei 1982 de felbegeerde eerste plaats, waar het maar liefst drie weken bleef staan. Het succes was geen toevalstreffertje; het was het resultaat van een perfecte timing en een unieke mix van genres die de band meesterlijk wist te combineren. Reggae en ska-invloeden, vermengd met Nederlandstalige teksten die direct de ziel van de luisteraar raakten, bleken de perfecte formule.
De ziel van het album
De kracht van ‘Doris Day En Andere Stukken’ schuilt in de veelzijdigheid van de nummers. Het album is een emotionele rollercoaster die de complexiteit van de adolescentie blootlegt. Van de twijfel in “Is Dit Alles” en het verlangen in “Belle Hélène” tot de melancholie van “Vergeet Me” en het onbezonnen plezier van “Winnetoe”: elk lied vertelt een eigen verhaal. De teksten van Henny Vrienten en de bijdragen van Ernst Jansz zijn poëtisch, soms iron …
Lees het hele bericht op popmagazine.nl…
Now on air
Upcoming shows
