De herfst van 1978 bracht niet alleen vallende bladeren, maar ook een frisse wind in de muziekwereld. Terwijl de punk zijn hoogtepunt kende en disco de dansvloeren beheerste, verscheen daar plots een groep uit Londen die met ingetogen klasse de hitlijsten bestormde. Dire Straits, opgericht door Mark Knopfler, zijn broer David, John Illsley en Pick Withers, begon in kleine kroegen en repetitieruimtes. De naam Dire Straits was niet zomaar gekozen, maar een treffende verwijzing naar hun armoedige begin, toen ze letterlijk aan de grond zaten. Wat begon als een demo, opgenomen met het nummer Sultans of Swing, zou binnen de kortste keren leiden tot een internationale doorbraak.
De BBC draaide het nummer op de radio, waarna platenmaatschappijen stonden te dringen. Toen Sultans of Swing in 1978 officieel werd uitgebracht, werd al snel duidelijk dat dit geen doorsnee band was. Het gitaargeluid van Mark Knopfler, met zijn kenmerkende vingervlugge spel en zonder plectrum, gaf de band een eigen smoel die luisteraars overal meteen herkenden. Het was niet de kracht van bombast die Dire Straits groot maakte, maar juist de subtiele melodieën en de ontspannen zang, die in schril contrast stonden met de hectiek van de toenmalige muziekscène.
In de Nederlandse Top 40 duurde het even voordat de magie volledig doorbrak, maar toen Sultans of Swing eenmaal voet aan wal zette, groeide het nummer uit tot een klassieker. Het haalde in 1979 de vierde plaats en bleef wekenlang hangen, gedragen door mond-tot-mondreclame en de onweerstaanbare charme van Knopflers gitaarspel. In Vlaanderen werd de plaat minstens zo enthousiast onthaald. Daar schopte Sultans of Swing het zelfs tot nummer één, een bewijs dat de Belgische luisteraars meteen in de ban raakten van deze …
Lees het hele bericht op popmagazine.nl…
Soortgelijke berichten
Now on air
Upcoming shows
