Legendarisch opnameverhaal “Like a Rolling Stone”:

Een opname vol toeval en strijd – Bob DylanJuni 1965. Bob Dylan keert terug uit Engeland, uitgeput en gefrustreerd. In zijn hoofd: een tekst van tien pagina’s, woedend en rauw. Geen lied, eerder een tirade. Terug in New York snijdt hij het terug tot vier coupletten en een refrein. Wat overblijft is een hymne — scherp, sarcastisch, en grensverleggend.

Het is het moment waarop Dylan zijn folkroots loslaat en de elektrische gitaar omarmt. “Like a Rolling Stone” is geen protestlied, geen liefdesballade, maar een venijnige afrekening met hypocrisie en leegte. De identiteit van de geadresseerde blijft vaag — een vrouw uit de high society, een ex-geliefde, of gewoon een symbool van verval. Dylan laat het open, maar de emotie is glashelder.

In de studio huurt hij sessiemuzikanten in, waaronder gitarist Mike Bloomfield, pianist Paul Griffin en drummer Bobby Gregg. Producer Tom Wilson stuurt aan op een bluesbenadering, maar Dylan voelt dat het niet klopt. De eerste takes zijn te snel, te glad. Hij zoekt iets anders — iets dat schuurt, dat wringt.

Dan gebeurt het. Al Kooper, aanwezig als gitarist, voelt zich overbodig naast Bloomfield. Uit pure impuls schuift hij achter het Hammondorgel, een instrument dat hij nauwelijks beheerst. Zijn spel is aarzelend, achter de beat. Wilson wil hem wegsturen. Maar Dylan hoort iets. Iets nieuws. Hij laat het orgel harder zetten in de mix. Die klagende, scheve orgelpartij wordt het hart van het nummer.

De opname duurt ruim zes minuten — ongehoord in een tijd van drie-minuten-singles. Columbia Records twijfelt. Te lang, te ruw, te ongrijpbaar. Tot een DJ in New York een testpersing draait in een club. Het publiek reageert uitzinnig. De vraag is geboren — de release volgt.

“Like a Rolling Stone” wordt een wereldwijde hit. Niet dankzij planning, maar dankzij intuïtie, misverstanden en een organist die er geen was. Een opname die de popmuziek voorgoed veranderde. Dylan wordt van folkheld tot rockicoon. De studio wordt een strijdtoneel, de tape een getuige.

Het nummer blijft staan als een monument. Niet alleen vanwege de …

Lees het hele bericht op popmagazine.nl…