Popmagazine

Candy Dulfer 56 jaar – een muzikale reis van wereldformaat

today19 september 2025 11

Achtergrond
share close

Candy Dulfer, geboren op 19 september 1969 in Amsterdam, is uitgegroeid tot een van de meest invloedrijke en herkenbare saxofonisten van Nederland én ver daarbuiten. Haar 56e verjaardag is niet alleen een persoonlijke mijlpaal, maar ook een moment om stil te staan bij een carrière die al meer dan vier decennia omspant en bol staat van internationale successen, muzikale vernieuwing en onvermoeibare energie.

Vroege jaren en muzikale wortels

Candy groeide op in een muzikaal gezin. Haar vader, Hans Dulfer, is een gerenommeerde jazzsaxofonist en vormde een belangrijke inspiratiebron. Al op haar elfde maakte ze haar eerste plaat met hem, en op haar dertiende stond ze met haar band Own Cultivation op het North Sea Jazz Festival – als jongste band ooit in de geschiedenis van dat festival. Ze speelde in haar jeugd ook met Rosa King, een invloedrijke saxofoniste die haar stijl mede vormde.

In 1984 richtte Candy haar eigen band Funky Stuff op. Daarmee trad ze op in het clubcircuit en werd ze al snel een vaste waarde op radio en televisie. In 1987 speelde ze in het voorprogramma van Madonna in het Feyenoord-stadion, en kort daarna vroeg Prince haar om op te treden tijdens zijn concerten in Nederland. Die samenwerking leidde tot een langdurige muzikale band.

Internationale doorbraak

Candy’s internationale doorbraak kwam in 1989 met het nummer Lily Was Here, een samenwerking met Dave Stewart van de Eurythmics. Het nummer was de soundtrack van de Nederlandse film De Kassière en werd een nummer 1-hit in Nederland. Het succes leidde tot wereldwijde aandacht en effende het pad voor haar solocarrière.

In 1990 verscheen haar debuutalbum Saxuality, dat wereldwijd meer dan een miljoen keer werd verkocht en haar een Grammy-nominatie opleverde. Ze won meerdere keren de Exportprijs voor haar internationale prestaties. In 1990 trad ze ook op met Pink Floyd tijdens het legendarische Live at Knebworth-festival.


Lees het hele bericht op popmagazine.nl

Geschreven door Postbode Bergeijk

Rate it